O mniszku lekarskim napisano już wiele. Ja też pisałam, bo mniszek jest na tyle u nas popularny, że każdy może przygotować z niego swoje zdrowe pyszności, na przykład syrop przez wielu zwany miodkiem lub też nalewkę.
Wino będzie taką miłą odmianą i urozmaiceniem, bo po pierwsze zawsze mnie korciło, żeby zrobić swoje gdy w dzieciństwie patrzyłam jak naciąga u dziadka, a w pokoju gdzie stał baniak, musieliśmy chodzić na paluszkach. W studenckich latach ze smakiem wypijałam słodziutkie winko, które ktoś robił z białych winogron. Po drugie obecnie nie potrzeba już nie wiadomo jakiego sprzętu, aby zrobić swoje wino w domu – wszystkie potrzebne rzeczy można dostać w sklepach ogrodniczych. A po trzecie nie przyszłoby mi do głowy, aby robić wino akurat z mniszka lekarskiego 😉 Więc bardzo jestem ciekawa efektów 🙂
Co będzie potrzebne?
- kwiatki mniszka lekarskiego – około 500 sztuk
- 1 cytryna
- 1 pomarańcza
- 1 kg cukru
- 2 litry wody
- rodzynki – około 150 g
- pół łyżeczki drożdży winiarskich
- pół łyżeczki pożywki winiarskiej
Drożdże winiarskie i pożywkę kupiłam w dużym markecie ogrodniczym, znajdziecie je też w specjalnych sklepach z akcesoriami do produkcji wina, których jest już całe mnóstwo. Można je też kupić razem już wymieszane w jednym opakowaniu. Przepis na opakowaniu drożdży winiarskich nieco różni się od tego poniżej, dlatego miałam pewne obawy, ale na razie winko sobie stoi i dojrzewa i wszystko jest z nim ok. Może następnym razem wypróbuję przepis z opakowania 🙂
Jak zrobić wino z mniszka lekarskiego?
Kwiatki mniszka lekarskiego zbieramy oczywiście na – nienawożonym – końcu świata – w ciepły, słoneczny dzień 😉 Obieramy z zielonych szypułek – im ich mniej tym lepiej. Zielone szypułki nadają goryczki, niektórym to nie przeszkadza. Ja staram się obierać dokładnie, choć jest to bardzo bardzo czasochłonne zajęcie 😉 Kwiatków nie myjemy ani nie płuczemy aby nie wypłukać pyłku.
Rozbebeszone kwiatki wkładamy do garnka i zalewamy gorącą wodą – zużywamy jej do tego celu jakieś 1,5 litra. Przykrywamy czystym ręcznikiem i odstawiamy w chłodne miejsce na około dwie doby (jeśli będzie to 2,5 dnia też się nic nie stanie), pamiętając aby miksturę pomieszać od czasu do czasu.
Cytrynę i pomarańczko szorujemy i wyparzamy. Kroimy (jeśli mamy bezpieczne cytrusy to jak najbardziej można ze skórką) i dodajemy do naszej mikstury. Dodajemy też do niej cukier i podgrzewamy tak, aby cukier się rozpuścił, ale nie doprowadzamy do wrzenia. Gdy cukier się już rozpuści, zostawiamy do ostygnięcia.
Gdy już nasza mikstura wystygnie, dodajmy drożdże winiarskie oraz pożywkę i mieszamy wszystko dokładnie.
I tu dobrze mieć jakieś duże szklane (to ważne!) naczynie, np. pięciolitrowe, do którego możemy przełożyć całą naszą miksturę i z którego nie będzie się ona wylewać. Ja z braku dużego przełożyłam całość do kilku litrowych słoików, przykrywając je gazą i folią, w której zrobiłam małe dziurki – ujawnił się we mnie Pomysłowy Dobromir 😉 Ponieważ słoiczki były dość pełne, to co nieco mi się podczas fermentacji z nich wylało, więc dobrze, jeśli przy takich manewrach położymy całość na folii albo w miejscu, które później bez problemu zmyjemy 🙂
Zostawiamy całość na trzy – cztery dni. U mnie stało cztery, a nawet po tym czasie fermentowało sobie jeszcze w najlepsze (czyli pachniało drożdżami i widać w nim było bąbelki – dobry znak 😉 i smakowało jak pyszny szampan 😀 ). No ale przepis przepisem – może następnym razem będę eksperymentować 🙂 Na razie winko z mniszka lekarskiego jest na próbę i niech się dzieje co chce 🙂
A więc po czterech dniach odcedzamy całość przez gazę i przelewamy do butelek, do każdej z nich dodajemy po trochu rodzynek – ja dałam po 10 / 15 sztuk w zależności od pojemności butelki. Zakręcamy szczelnie i uzbrajamy się w cierpliwość – winko powinno leżeć sobie w ciemnym miejscu przez co najmniej pół roku. Nie wiem, czy tyle wytrzymam 😉 Na początku widać, że winko nadal sobie fermentuje – trochę się obawiałam, czy na pewno zakrętki wytrzymają – na razie wytrzymują 😉
Mniam! Na zdrowie!
